Tekrar tekrar çıkıyoruz bu dar sokakları
Sırasıyla değil üçer beşer sayarak
Yetişme telaşı içinde gölgelerin arasına
Gelip kimse dur demiyor mezarcı
Bu kaçıncı barbarda gözyaşı bilir misin
Düşünceleri yüzüğe bağlamış elbisesini
Bir kez daha geçirip sırtına
Ağır bedeninden uykular rahme düştü
Sütü kahveye dönüştüğü sırada
Topraktan kan sızıyor mezarcı
Yazıyoruz sayfalara yeniden olduğu gibi
Düşmeden akıllarda kaçıncı oldu diyor
Yaşayacağı günleri sayamadan elleri arasında
Sayamadan göz bebeklerinin yağmurunda
Şimdi sıra kimde dersin mezarcı
