Ruhum marsta bir canlı için yaratılmışken, bedenim dünyadaki bir canlıya ait. Ruhum bedenimle entegre olmuş çoktan. Ruhum Mars'a gitmek istiyor ama bedenim bunu kaldıramayacağının, zamanın artık çok geç olduğunun farkında. Bedenime verilen sürenin dolmasını acizce bekliyorum.
Ruhumu doyuran nadir şeyleri deneyimlemeye çalışıyorum ama ne fayda. Misafirlikte yemek yemeye benziyor bu durum. Tadı güzel gibi geliyor ama lezzetini ala ala ağzını şapırdatarak yemek yiyemiyorsun, o rahatlığa sahip değilsin! Tabağını bitiyorsun, ama bir tabak daha isteyemiyorsun. O yüzden bu misafirlikten kalkıp evime gidip, rahat rahat yemeğimi yemek istiyorum.
