gerçek yalandan doğmaymış

öpücük tenden taşınma başka tene

geç de olsa anladım;

yalnız hüzün el sallarmış trenlere


bir vagondan diğerine yaptığım

kanamalı bir aşk

sırtıma yüklediğim ağlamaklı akşamlar


omuzlamış gibi dünyayı

adımlardım kendime pay biçtiğim dudaklarını

gördüğüm her yarayı öpmemeliymişim meğer

yasakmış trenlerde yarım yamalak sevişmeler


geç oldu güç olmadan önce gitmeler

bildim ki ben aslında kendine yabancı

kendi kanayan bir yara

ve ancak hayal edebildiğim kadar sen


anladım

insan, ancak kendine rastlayabilir hastalıklı bir yolda

ötesi sonsuz mola…