Kimseye muhtaç olmamayı, kimsenin sevgisine ihtiyaç duymamayı öğrenmek istiyorum. Kendimle tek başıma mutlu olmak istiyorum ama olamıyorum bazı zamanlar. En azından bir kişi istiyorum beni seven, beni düşünen, ihtiyacım olduğunda sorgusuz sualsiz yanıma gelecek olan tek bir kişi. Bazen öyle yalnız, öyle kimsesiz ve öyle çaresiz hissediyorum ki biri dokunsa ağlayacak konuma geliyorum. Sevildiğimi biliyorum ama o anlarda yeryüzünde yapayalnız kalmış gibi hissetmeme engel olamıyorum. Bundan kurtulmak istiyorum, çaresiz ve mutsuz olmak istemiyorum. Yalnızlığı sadece tercihim olduğunda seviyorum...