Eski Dostum,


Bir süredir okumuyorum. Anlarsın ya, uzak kaldım. Bu uzaklık sınırlı değil kitaplarla, fırtınalı bir denizin yuttuğu taşlar gibi hayatımın her alanını azgınca derinliklerine sürüklüyor.

Bilemiyorum, konuşmak artık sorunlarımı çözmüyor.

Birini gördüm, çok benziyordu sana. Sen demek ne demek? Yaşarken ızdırap vermiş, günümle kıyasladığımda ise yeisle özlemine boğulduğum bir dalga olan çocukluğum... O da denizimin bir kurbanı.

Bunları yazarken senden bir cevap istiyor muyum? Sözcüklerini tekrar tekrar okuyup geçmişimden taşınmış bir çiçek kokusu gibi tüketmekten korkarcasına kitabımın arasına saklamak istiyor muyum

yine? İşte ben de bunlara cevap veremem.

Biz ikimiz de hep eksiktik böyle. Farklı noktalarımızdaki noksanlıklarla daha güçlü ve daha az eksik bir bütün oluştururduk. Ama inanır mısın bu hiç de azaltmıyordu çıkıntılarımızı. Sonra bir şeyler değişti. Düzleştik ve soluklaştık. Biz mi yonttuk sivriliklerimizi, yoksa hayat mı?

Bu şehrin sokaklarında seni arıyorum. Seni ararken aslında bastırdığım hoyratlığımın peşindeyim biliyorum, kendime bile itiraf edemiyor, süslü cümlelerimle üstünü örtüyorum. Söyler misin, dik başlılığımı, hırsımı, sertliğimi, gözü karalığım ve cesaretimi benden giderken sen mi aldın yanına? Eğer durum böyleyse yavaş yavaş senden geri almak isterim onları. Aynaya baktığımda bir yabancıyla yüzleşmeye başlayalı bir müddet zaman geçti ve ben hala alışamadım. Burun kıvırdığım parçalarıma şimdi çok muhtacım.

Hep çok özel, güzel ve zeki olduğumu söyler; bu hayatta başaramayacağım tek bir şey bile olmadığına antlar içerdin. Ne tuhaftır ki o zamanlar buna inanırdım. Şimdi ise bu kelimeler kulaklarımı tırmalıyor, ruhumu dolu dolu sıkıyor; herhangi birinden işitmeye bir saniye bile katlanamıyorum. İnançlarımı ne zaman gömdüm, sen hatırlar mısın? Şimdi yıllar oldu ve şaşıracaksın ama ben başaramadım.

Bunları yazarken sigaram bitmiş, içmiş kendi kendini. Bir kez yakıldıktan sonra insan da böyle tüketiyor işte benliğini. Sen artık böyle uzun yazılar okumazsın. Okusan da anlamazsın.

Kararımı verdim, yanıtlamanı istemiyorum beni. Zihnimde yarattığım dünyamda sen böyle kötü biri değildin.

 

Anılarımıza olan sevgilerimle,

Eski dostun.