Tekrar oturdum karalamaların başına. Çevremdeki insanlara bakıyorum da herkesin belli başlı problemleri var ve bunlara ek olarak da ilişki sorunları başta yer alıyor. Oysa ben doğru ilişkileri savunan biriyimdir. Bir insanı sevmeli, onu her anınızda istemeli ve bıkmamalısınız. Her şey, her zaman ilk gün gibi olmalı. Konuşmaktan sıkılmamalı, görmekten mutluluk duymalısınız. Bunları zaten hissedemiyorsanız o kişi sizin hayatınızda olması gereken insan değil demektir. Hayatlarınıza birini almak çok cesaret isteyen bir şey. Mesela ben zaten bok gibi bir hayat yaşarken bir de hayatıma birini almaya çalışıyor, her şeyi onun istediği gibi yapmaya çalıştıkça kendimi paralıyor, parçalıyorum. Yapmam gereken arkamı dönüp gitmek. Size de bunu öneririm. Zaten bok gibi olan hayatıma beni yıpratacak değil, beraber onaracak insan almak varken sizi asla yıpratan insanlara müsamaha göstermemelisiniz. Kimsenin hayatı dışarıdan gözüktüğü gibi şatafatlı, altın kaplama çatal bıçaklı, ışıltılı evlerde mutlu yaşıyormuş gibi değil. Her insanın kendi karanlığı ve cehennemi var içinde. Kaldıramadığı onlarca, yüzlerce şey var. Ne siz birine yük olun ne de birisinin size yük olmasına izin vermeyin.
