kahramanınla tanışmamalısın
nadir yaşanır böyle anlar, gerçekliği
kendi önemsizliğinde sarsan
telefon çalmaz mesela
sen sormasan, o sormaz
bilakis; merak da etmez uzaklarda
yaşıyor musun anılarında yaşadığın gibi
mutlu, şeytan ve uslanmaz
soğuk birine dönüştüm; buzlu ve kanlı
bastığım zemin kara delikti
kucağıma çektiğim yok oluverirdi
şüpheciydim, inançsızlığa evrildi
gamzelerim söndü, gülüşüm sahteleşti
güçsüzlüğünü belli etme dediler; kemikleri sayılan bir çocuğa
ringe çıkardılar, sürüne sürüne gözyaşlarıyla
utanç içinde ayrıldı oradan
kahramanım
ellerimde dağılıverdi
çok beklemiştim öğrenmek için; idealize
ne demek
maskenin ardında kalbi tekleyen
sevilemezliğinden firar etmiş
alnımdan, avuçlarımdan öpen
kahramanım
coğrafyaya kurban gitti
zamanla doğduğu yere yabancılaşıyor insan
o da son öpüşüyle, bir dokunuşuyla
tek bakışıyla yok oluverdi
