kahramanınla tanışmamalısın

nadir yaşanır böyle anlar, gerçekliği

kendi önemsizliğinde sarsan

telefon çalmaz mesela

sen sormasan, o sormaz

bilakis; merak da etmez uzaklarda

yaşıyor musun anılarında yaşadığın gibi

mutlu, şeytan ve uslanmaz


soğuk birine dönüştüm; buzlu ve kanlı

bastığım zemin kara delikti

kucağıma çektiğim yok oluverirdi

şüpheciydim, inançsızlığa evrildi

gamzelerim söndü, gülüşüm sahteleşti

güçsüzlüğünü belli etme dediler; kemikleri sayılan bir çocuğa

ringe çıkardılar, sürüne sürüne gözyaşlarıyla

utanç içinde ayrıldı oradan


kahramanım

ellerimde dağılıverdi

çok beklemiştim öğrenmek için; idealize

ne demek

maskenin ardında kalbi tekleyen

sevilemezliğinden firar etmiş

alnımdan, avuçlarımdan öpen

kahramanım

coğrafyaya kurban gitti


zamanla doğduğu yere yabancılaşıyor insan

o da son öpüşüyle, bir dokunuşuyla

tek bakışıyla yok oluverdi