Bugün Türkiye'den Almanya'ya taşınıyorum. Beklediğimden daha az heyecanlıyım. Hatta Anneannemle vedalaşırken kendimi zor tuttum ağlamamak için. Ağlamamı yutkundum. Yeni bir dönem başlıyor benim için. Şu an benim merak ettiğim şey, yeni bir yeni bir şehre gidince yatağa oturup valize boş boş bakarak bir şey olmasını bekleme sürem ne kadar olcak? Eninde sonunda benden başkasının olmadığını fark edip harekete geçiyorum. Fakat o belirsizliğin getirdiği boşluk bir içimi tuhaf ediyor. Yaşlandım be.