bir parçam kaldı mı evinde ve aklında
kiraz çiçekleri yeşeriyor mu orada
metal eller boğazımda yeterince boğmuyor
sarhoş şarkını fısılda kulağıma ölürken
yağmurlar piksel piksel ağlatır beni
her şehirde unuttuğum kabuslar
bulup yapışıyorlar yakama zalimce
bırak seni atlatmıştım diyemedim
bir kedi korkmuş kulakları dik
herkese kolay olana direniyor
her gün aynı kavgayı kaybediyor
sadece gülüşün hayata kaldırıyor
sesini duyalı kaç ay yarımdı
eski melekler beni zehirler
büyüyen sevginin yangını
usulca herkesi mahvedecek
ölmemek içindir makaslar
küçük oyunlar ve bıçaklar
polis abi kimin için geldi
masal mı rüya mı bu sirenler