bir parçam kaldı mı evinde ve aklında

kiraz çiçekleri yeşeriyor mu orada

metal eller boğazımda yeterince boğmuyor

sarhoş şarkını fısılda kulağıma ölürken



yağmurlar piksel piksel ağlatır beni

her şehirde unuttuğum kabuslar

bulup yapışıyorlar yakama zalimce

bırak seni atlatmıştım diyemedim



bir kedi korkmuş kulakları dik

herkese kolay olana direniyor

her gün aynı kavgayı kaybediyor

sadece gülüşün hayata kaldırıyor



sesini duyalı kaç ay yarımdı

eski melekler beni zehirler

büyüyen sevginin yangını

usulca herkesi mahvedecek



ölmemek içindir makaslar

küçük oyunlar ve bıçaklar

polis abi kimin için geldi

masal mı rüya mı bu sirenler