Hangi yola çıksam varışı sen. 

Bir metroda bir derste bir gülüşte.

Kalbimin prangaları çözülmüş de 

Sadece senin geçiş hakkın varmış gibi

Ellerimle inşa ettiğim duvarlardan.

Sonsuz kırgınlık içindeyken 

Dudağımın kenarına kondurduğun tebessüm hatırına 

Çokça sevda bağışlıyor ruhumun çocuk yanı. 

Bir o kadar da ürkek hoyratça tavırlarından. 

Korkularım yine bağlıyor ayaklarımı.

Adım atamıyorum mabedim senken

Ne sende kalıyorum ne sensiz.

Huzursuzluk kol gezerken içimde 

Huzuru bulduğum kolların sarsın istiyorum beni.  

Sonsuz evreni inletsin birlikte söylediğimiz şarkılar. 

Tüm şarkıların nakaratı 

Senin adını sayıklar.