Sen bir şairin ellerinden düşmüş olmalısın, 

Bir ressamın en ter döktüren histerisi olmalısın. 

Tanrı unutmuşsa günün birinde beni, 

Seni hatırlıyor olmalı, 

Beni duymadığı bir dakika varsa Tanrı'nın, 

Senin dua ediyor olman gerekir o an. 

Bir an olsun nefret etmişse Tanrı benden,

Senin saçlarını okşuyor olması gerekir bence.


Saçların yeni doğmakta olan güneşin

Kızıl turunculuğunu taşıyorken

Bazen aşık olduğum gökyüzü,

Senin yüzünle ringe çıkıyor yüreğimde,

Kim kazanıyor biliyorsun zaten,

Ay taşından yapılmış gözler, 

Kirpiklerindeki büyüyü kim yapmış ki

Kim yapmış ki? Çok büyük sözler... 

Kaşların... 

Aşk şarkı olsaydı eğer, 

Bir enstrüman olması gerekir kaşlarının. 

Hepsini toplayınca ay bakışlım, 

Taşa çevirmesi gerekir insanı, 

O güzel bakışlarının. 

Saçların henüz batmakta olan güneşin 

Boyadığı gökyüzündeki turunculuğu, 

Andırıyorken. Andırıyorken onu...

Ne zor olurdu birlikte gün batımını seyretmek...