Ne Arıyoruz?

Galiba bütün mesele bizi sevecek birini bulmak değil. Esas mesele bize kendimizi unutturacak birini bulmak. Bence kendimizi sevmiyoruz. Kendimize değer vermiyoruz. Dışarıdan birinin bizi sevmesini ve bize değer vermesini bekliyoruz ve bunları arıyoruz. Bulamayınca da kendimizi değersiz hissediyoruz. Peki ne yapmalı? Bence bu sorunun cevabı basit ama yapması ne kadar kolay orasını bilmiyorum.

Peki nedir bu cevap ? Bence kendimize değer vermek ve kendimizi sevmektir! Eminim ki bunları sürekli bir yerlerden görüyor veya okuyorsunuzdur. İlk duyduğumuzda mantıklı gelebilir ama içten içe mantıksız ve egoistçe gelir. Bu cevap kulağa her ne kadar mantıksız ve egoistçe gelse de bunları yapmayı hem ister hem de çekinir. Oysa tek doğru seçenek budur.

Zira kendi dışımızda olan şeyler hiçbir zaman bize ait olmaz. Bizi kararlı bir hale sokmaz. Önemli bir diğer ayrıntıysa; bize ait olmayan şeyler kaybetme korkusu yaratır, kaybetme korkusu yetersizlik hissi uyandırır, yetersizlik hissi öfke yaratır ve öfke kör eder. Bu körlük hem kendimize karşı hem de başkalarına karşı olur. Bizi kör ve sağır eder. Bence kendimizi evet kendimizi severek ve beğenerek değer vererek görebilir ve anlayabiliriz. Kendimizi anlamaya başladığımızda kendi dışımızda olan şeyleri daha az talep ederiz. Bu da bizi dışarıya karşı daha az bağımlı hale getirir ve bir süre sonra hem hissi olarak hem fikri olarak dışarıya karşı kısmi ve mantıklı bir bağımlılık duymuş oluruz aslında buna bağımlılık denmez dengeli bir ilişki denir bence.