Gece varır: benden büyüktür ve küçük gelir bana
Ben burada böyle nasılım ki
Geçmişim urlaşıyor boynumda
Bu şaka değil
Hayretimi aklıma kim ürkütüyor
Sevgim çok uzaklarda olan ne
Gücü bitmeyen kim ben ondan değilim
Şu güldüğüme bakın
Kimliğime neşe diye kendimi yazıyorum
Nefretsiz gölün parlağı, hani, yurduma koşul
Sırtıma şaka
Kimsem yokmuş gibi halime
kardeşimmişim gibi üzülüyorum
Ben burada böyle nasılım ki
Dünya öğlen başlayan bir şey
Geceler kim olmaya yetmeyecek kadar kısa
Çekmecede bir çikolataya bakıyorum o kadar değil
Hoparlörün ışığı, o kadar değil
Kokulu bir dumanda tanıdıklık buluyorum
Sineğin uçuşunda kalabalık
Ve kimsem yokmuş gibi halime
kardeşimmişim gibi üzülüyorum
Ben burada böyle nasılım ki
Günler bana oyunda değilsin diyor
Bir gölgenin süzülmesi oradan oraya
Niye kendimle bunu taşıyorum
Zamanın dışını bilecek kadar
Ama aynadan görünüyorum hala, iyi
Devrik, çarpık ne varsa hırkamın rengi
Almıyorum dünyadan ve eklenmiyorum
Kendimdeyim dümdüz, dışarı terlemiyorum
Kimsem yokmuş gibi halime
kardeşimmişim gibi üzülüyorum
Zeynep
2023-10-20T17:50:48+03:00"Günler bana oyunda değilsin diyor
Bir gölgenin süzülmesi oradan oraya"
Yüreğinize, cümlelerinize sağlık Bektaş Bey.💐
Kevser Karakaş
2023-10-10T15:03:35+03:00Daha arı olamazdı bir his ifadesi. Duruşunu ve aktarışını anlıyorum dostum.
Mısra Ergök
2023-10-10T03:42:14+03:00Fazla yalnız, çırılçıplak bir şiir. Hüznü de bir o kadar sahici. Okurken bomboş kaldım…