Bir bir kaldırıp attım ne varsa seni hatırlatan

Dip köşe süpürdüm göz kırpışlarını ve

Gülüşünün izinin kaldığı eşyaları.

Duvarlara bir kat astar çektim örtmek için sesinin tonunu,

Yerleri silkeledim, gül suyu serptim kokunun üstüne.

Her yere küçük küçük notlar bırakmışsın,

Yeni fark ettim.

Kaybolmaktan korkan çocuklar gibi

Geri dönüşte onları takip ederim sanmışsın.

Önce karaladım güzelce, sonra yırttım, sonra yaktım

Küllerini Ganj Nehri'ne atma isteğime güldüm kendi kendime.

Sezon finali öncesi kısa bir özet geçtim,

Oynattım kafamın içinde.

Baktım kendimi bile fırlatıyordum evden az daha.


Bir tek ama bir tek "Nerede kaldın?" diyemeyecek olmamın acısını nereye koyacağımı bilemedim.

Özlem düşüncesi dilime zamk gibi yapışmış çıkmıyordu.

Her şey gitti o kaldı.