duygularımız bizim isteğimiz doğrultusunda hareket edemez. yaşam sağanaklarında içimizden sızan hislerle, çehrelerimizin oluşturduğu simalarla fotoğraf karelerinde yer ediniriz. işte ben de o anlık yaşamların resmedildiği fotoğraf karesiyim. samimi, samimiyetsiz, hüzünlü, sevinçli tüm hislerin bir araya gelmiş haliyim. nostaljiyle dolu doluyum.
tüplü televizyon sehpasının önüne oturtulmuş çocuğun yüzündeki donuk ifadeyim. bir ailenin, bir araya gelmiş sevgisiyim. kahve önünde, kızını dizine oturtmuş, gülümseyen babayım. köyde tarlasında poz veren teyzenin emekleriyim. bakkalın önünde gururla dimdik duran amcanın resmiyim. okumayı yeni söken, mavi önlüğüne iliklediği kırmızı kurdelesiyle sırıtan çocuğum. annesinin ağlarken çektiği kız çocuğuyum. gençlerin gazete üstünde yaptığı kahvaltının samimiyetiyim. tütününü sararken bıyık altından gülen abiyim. ben, hislerin güzelliğiyle çekilmiş fotoğraf karesiyim!
