sessiz moderatör
sarı, sıcak tende parıldayan avizenin gölgesinden nasipleniyorum. çekirdek ailenin sofrasına kuruldum. ataerkil sistemi temsil eden babanın sesiyle içimin zangır zangır titrediği saatlerdeyim. dört duvarın bir köşesine aidim: ben vitrinim!
huzurlu bir bayram sabahı, çocuklardan saklayıp misafire ikram edilen şeker-kolonya kombinasyonunun gizlendiği, evin bir parçasıyım. altın günlerinde "aman canın sağ olsun!" diye geçiştirilip kırılan çeyiz takımlarının buruk yanıyım. çilingir sofrasına eşlik eden radyoların kasveti kadarım. evet! ben vitrinim. varla yok arasında yaşantılardan bir parçayım.
