hakikate rağmen gölgen, cebren göğüme düşüyor

zapt edildi her bir kalem

fermanımda şer yazıyor

kağıdımda hiçbir hilen,

seni haklı çıkarmıyor

haklı olmak bir cezamdır

memleketçe çekiliyor

insanın eksiği neyse diline vurur derler

isyanım eksik

dilime bir hasmını dövercesine vuruyor


hakiki hiçbir isyan, yalnız lafla edilmiyor

hapsedildi her bir kerem

denedikçe kayboluyor

umudum ve onca senem

demlendikçe yoruluyor

seni yermek bir ikramdır

hep ücrada ediliyor

insanın eksiği neyse diline vurur derler

imanım eksik

dilime besmeleden önce küfür geliyor


hakiki hiçbir iman şahadetle yetinmiyor

affedildi her bir tövben

kul hakkında bir hükmün yok

kararın ve hoyrat namen

aklıma meydan okuyor

seni yenmek bir karardır

cesaretle veriliyor

insanın eksiği neyse diline vurur derler

izanım eksik

fikrime çeyrek asırdır zulmün hücum ediyor


hakiki hiçbir zalim sıfatını duyamıyor

bahsedildi her bir şeyden

alem seni uyarıyor

bir nesil ve hür iradem

ziyan olmuş dökülüyor

seni seçmek intihardır

bir mühürle ediliyor

insanın eksiği neyse diline vurur derler

vicdanın eksik

diline hamasetten doğru kelam değemiyor


hakiki hiçbir söylem siyaseten edilmiyor

kast edildi yok bir çarem

canım mecbur direniyor

başarısız hiçbir memur siyasetten çekilmiyor

zararın ve israf etmen

burdan çin'e yol oluyor

vergim ile asfalt dökmen

ordan kime yol oluyor?

sarayında seyir et sen

halkım ekmek dileniyor

seni bilmek imtihandır

öğrenenler kaybediyor

insanın ektiği neyse biçime vurur derler

nifakı ektin

bağın bahçen nefret doldu, kör gözlerle saklanıyor

gören dört göz ibret aldı, hasadına gün sayıyor