Kasaba'nın Nuri Bilge Ceylan'ın ilk uzun metraj filmi olduğunu izledikten sonra okudum. Daha önceleri de birkaç filmini izlemişliğim vardı. Bu filmi izlediğim diğer NBC filmlerinden hatta diğer tüm filmlerden farklı yapan şey, filmin bir çocuk masalı gibi işlenmesiydi. Çocukluğu sobalı evlerde, köylerde veya küçük kasabalarda geçenlerin bileceği duyguları barındırıyor film. Annenin yanında, sobanın yanında uyurken birilerinin senin umurunda bile olmayan konulardan bahsettiğini duymak; dinlemek, sadece dinlemek. Hayatın üzerine hiçbir sorumluluk yüklemediği o yaşlarda müthiş bir huzur verirdi o uyku.

Filmin kötü yanlarına gelirsek dublajın çok Amerikanvari bir eğretiliği vardı. Sanırım ses problemi yaşamamak için doğal ses kullanamamış yönetmenimiz. Film hakkında onlarca farklı okuma yapılabilir, onlarca sayfa yazı yazılabilir.

Bunlar sadece benim hislerimdi.

Film puanı: 7/10

Tavsiye notu: Genellikle izledikten sonra "E ne izledim ben şimdi?" tepkisiyle dumura uğrayan kişi sayısı fazladır. "Yok efendim, benim uykum var." diyenlere tavsiye edilmez.