O gece rahat ayakkabılarımı giymemiştim
Giyseydim sabaha kadar yürüyecektim
Ya da görünmediğim bir yere sinecektim
Kalabalıklar içinde yapayalnız
Çocuk çığlıkları, anne babalar
Müzik sesleri, eğlenceler, ışıklar
Geceyi dinleyip sabah edecektim
Aklımda gürültü eden aldanışlar
Kalbimde katmerlenen aynı acı
Bu kimin şiiriydi diye düşünerek
İçimdeki sarkastik şairi öldürecektim
Keşke yanımda küçük bir defterle
Tükenmeyen bir kalem olsaydı
Her şeyin ne kadar hızlı tükendiğini düşünürken
Sevgi tükenmeseydi diye üzülürken
Sevmekten vazgeçmek isterken
Aklıma gelmişken, yeniden sevecektim
Yeniden doğup, yeniden ölecektim.
O gece rahat ayakkabılarımı giymemiştim
Giyseydim sabaha kadar yürüyecektim.
