Hiçbir şey sanmıyorum artık

Kafa yormayı bırakalı çok oldu küsuratlara

Tamamlayamadığım yerden vuruldukça her seferinde

Eksik kalırmış ya insan çabaladıkça


Taze güller kurutuyorum sayfa aralarında

Entel bir hava sarsın diye odamı, tütsü aldım

Okumaktan gözlerim bozulsun isterdim bu yaşımda

Anı yaşayamayıp geriden gelenler adına


Eğreti durmamak için odanın bir köşesinde

Dikilmezdim seyrederken kendimi

Eziyet çektirmemek için ruhuma

Bir kahkaha daha atmazdım

Umutlanmamak adına

Yalan da olsa somurturdum inadına

Yakamı tutup beni çekiştiren bu dünyaya

Bir koz daha vermezdim

Son oyunumda