gevremiş öfkesi arıyordu beni genlerimin
açmayınca geldi kapıma dayandı
zorla girdi içime mideme yayıldı
gördü ben de korkmuş küçük bir kızım
kimse olmazsa yanımda atamam içimden
annem olsa korurdu beni hepsinden
öfke de bundan güç aldı zaten
gördün ama kusturmadın baba beni
sırtımı sıvazlayıp kovuştursaydın onu
en kötü yanımda dursan belki öğürür savaşırdım
anlasana öfkeye değil yalnızlığıma içerledim
ama zehirledi beni haliyle ben de gevredim
artık kapısına dayanıyorum masum gördüklerimin
