Oldum olası nasıl başlayacağımı bilmediğim için başlamak için böyle bir yol seçtim :) Kendimce birkaç kelam edeceğim. Kendim için yazıyorum ama ihtiyacı olan da sahiplenebilir istediği kadar. 


Ben ait olduğumu düşündüğüm her şeyde misafirmişim diye yazmıştım geçen sene bu zamanlarda. Ama hayat zaten bir misafirlik, hayatı tapulayamam. Ve ait olmak, arayıp bulmakla değil kendini ait hissedeceğin bir şeyler yaratmakla mümkünmüş. Hayat sürekli bir şeylere yetişmek için canhıraş koşmakla değil derin nefesler alarak ve durup etrafındaki güzellikleri seyretmekle yaşanabiliyormuş. Yeni yeni fark ediyorum. Çünkü bugüne kadar hep koştum, her şeyi nefes nefese yaşadım. Ama artık aldığım her nefesi geri verebiliyor oluşuma şükrediyorum. Dünyayı ilk defa gören birinin merakı ve heyecanıyla bakmaya çalışıyorum her şeye.


Geçtiğimiz yıl çok şey oldu. Şu an yazdıklarım kendimce bir değerlendirme aslında. Bu yıl kendimle kalmanın nasıl bir şey olduğunu öğrendim. Sevdiklerimi kaybettim. Çok ağladım. Dostlar edindim, dostlar kaybettim. Yeni şehirler keşfettim. Bir yaş daha aldım hayattan. Hatalar yaptım, kimi hatalarımdan döndüm ve kiminden hâlâ dönüyorum. Denk düştüm, denksiz hissettim. Kimi şarkıları yüzlerce kez dinledim, bazılarını zihnime kazıdım. Uçurumun kenarına vardım, oradan elimde çiçeklerle döndüm. Kayboldum. Kaybettim. Çok düştüm. Çok kalktım. Düşmek ve kalkmak eşdeğermiş, öğrendim. Sendeledim. Bazen yıkıldım, çoğunu baştan inşa ettim. Yaptıklarıma ve yapmadıklarıma pişman oldum. Büyüdüm. İnsan bu yaşta büyür mü demeyin, insan kaybettikçe daima büyür. Çok öfkelendim. Çokça küfrettim. İsyan ettim. Yerinden oynatamayacağıma emin olduğum bir kayayla mücadele ettim. Yorgun düştüm. Küstüm. İçimdeki güçsüzlüğe gücendim. Ama yılın sonlarına doğru çok şey öğrendim. Şükretmeye başladım. Şükretmeye başladıkça şükrettiklerimin arttığını fark ettim. Kimin gerçekten yanımda olduğunu, kimin sadece geçerken uğradığını öğrendim. Hâlâ öğreniyorum. Kimsenin elini zorla tutamayacağımı öğrendim. İyileşmek istemeyeni iyileştiremeyeceğimi öğrendim. Bir şey ellerime zarar veriyorsa tutmayıp bırakmayı öğrendim. Bir kişi sevgiyi hak etmediğini düşünüyorsa ne yaparsan yap sevildiğine onu ikna edemeyeceğini öğrendim. Önemli olanın söylenenler değil hissettirilenler olduğunu öğrendim.


Yani epey zor bir yıl oldu. Çok şey kazandım, çok şey kaybettim. Çok şey öğrendim, hâlâ öğreniyorum. Yeni yıl hepimize güzellikler getirir umarım.