Biraz avunur gibi biraz gülmek şimdi.

Sesindeki o çisenti rengi alıp

Azı azına da olsa yaymak şimdi bütün eve... 

Bir odada uzunca oturmak seninle şimdi. 

Bir iskemlede sırt sırta oturmak ama

Aldanmadan doğanın o bin yıllık cilvesine...

Gülmek yine ama yine avunur gibi!

Sırt sırta durmak da öyle kolay mı?


Biri bizim için hesaplasa bütün olasılıkları...

Doğmadığımız evleri, 

Düşmediğimiz rahimleri... 

Korktuğumuz ışıklı caddeleri,

Kuytusundan cesurca geçtiğimiz tenhaları. 

Atladığımız ilişkileri,

Bıraktığımız elleri...

Sebepsiz yere kırdığımız eşyaları ve insanları!

Biri hesaplasa da anlasak şimdi. 

İki insanın bir araya gelmesi öyle kolay mı?


Hesap kitaba bakıp gülsek şimdi biraz... 

Oturmamışken daha bir iskemlede, 

Bilmezken yıldızlardan şekiller çıkarmayı, 

Sigara dumanını halka halka üflemeyi bilmezken... 

Hayal kurmayı bile çocukça sayarken

Olmayacak dualara kalkışmayı 

Kim hesaplayabilir şimdi? 

Bir insana kavuşmak öyle kolay mı?


Beklemelerin zemherisinde üşümeden, 

Umudu kat kat giyinmeden, 

Direnmeden kalabalıklara... 

Yalnız ama yalnız birinin olmak öyle kolay mı?