Eskizlerim içinden seslendi, susturdum, bağırdı çizgilerim.
Kopuk bir çığlık uçup gitti gökyüzüne.
Nefeslerim arasından sayıkladığım bir isim yaktı ciğerlerimi.
Eskizlerim hareket etti, durdurdum, koşmaya başladı çizgilerim.
Acıklı bir sahne döktü gözyaşımı.
Daldığım kabusların gerçekliğinden daha gerçek sanrılar mevcut.
Eskizlerim üzüldü, teselli ettim, ağladı çizgilerim.
Dur dedim, durulmadı, parçaladı kendini.
Lime lime etti üstünü başını.
Benim kadar zayıf ve benim kadar tükenmiş.
Eskizlerim yanıldı, ikna ettim, kandırıldı çizgilerim.
Dolunayın ikiyüzlü olduğuna inandı,
Ağladığına ve ağlatıldığına.
Kandırıldığı her şey için, kurban seçti beni hayasızca.
Eskizlerim delirdi, yanında oldum, çıldırdı çizgilerim.
Benim gibi, benden beter.
Yangına verdi dünyamı,
Yok etti insanlarımı.
Eskizlerim vurdu beni, kurtulmak istesem de, öldürdü beni çizgilerim.
Kesti beni gırtlağımdan.
Fışkıran kanım boyadı kainatı kırmızıya.
