Gecekonduydu onlar, şimdi harabeler
Hepsi yeni bir yıkıntıya gebeler
Gördükçe insan, baktıkça da defalarca
Konuşur sustukları, ağlar sayfalarca
Kömür gibi bir gün bu yer altından gelen
Elmas gibi gelecekleri gölgeleyen
Etraflıca duman, sigara değil yanan
Yerin merkezinden yüreklere dayanan
Yine küçük insanlarda büyük umutlar
Dayansa da tepelerine kara bulutlar
Bir okulları var kiremitleri yerde
Çocukları için derde düşmüş anneler de
Masum yürekleri hapsetmiş koca mezar
Şehrin bir ucundan öbür ucuna kadar
Tam ordayım, üzerimde martılar; bilir.
Arkamda deprem yüzünden ölmüş bir şehir.
27.03.2012
Cenk ÇAKICI
