Bedenim, terim, gözyaşım
Hepsi benliğim
Bedenim kederim, titreyişlerim
Aniden uyanışlarım ve kabuslarım
Kaygı; içimde, dışımda ve onca düşüncemde
Kaygı, babamın sevgisi
Hiç anlayamadığım
İçinde ezilip ruhumun
Dionysos'a şarap damlası olduğu
Tanrının uzaklarındayım
Panik ve paranoya
Yüzlerce gözle izlenildiğim bir odadayım
Bedenim kıpırdamaz
Gözlerim kapanmaz
Ölmem de yine de yaşayamazdayım
Kaygı, hücum eden şimdi bana
Çığlıklarımla dolu bi' dünyada
Tırnaklarımı saplamışken derime
Çekip kanatmışken hüznümle
Bu sıcak, bu derin
Ensemdeki karaltıyı hissedip ürkmüşken
Yalvarmışken ölmek için
Almamışsa canımı Tanrı
Var olmaya büyük bir serzeniş şimdi
Dipte, en dipte, ıslıkla dolu bir ninni gibi
Bebekken henüz, değmişse başka bir ten benimkine
Uğramışsa ruh tacizlere
Ölmüşken yaşamaktır kaygı
Ellerimde beliren bir bıçak
Kulaklarımda fısıltılar
Öldür, öldür, öldür
Ya kendini ya onu, kaygı gitmez, öldür
Öldürdüm kendimi
Gömdüm tanrısızlığa
Nerede kaldı bunca zaman sevgili?
Hani vardı ve merhamet doluydu?
İsa yahut Muhammed mi olmalıydı?
Yahut yok olmalı, hiç var olmadan daha
Çürümeden evvel toprak altı
Ruhen yok olmalı
