Yapılan tren yolculuğunu hatırla

Ellerinin soğukluğunu,

Yüzünün beyazlığını,

Bir de ellerinden öpen dudakları.


Sen, sen ol.

Yollarına serilen sonbahar yapraklarını

Sakın ha üzme.

İçinde bulunduğun kuyu dolmak üzere.

Kuyudasın, içinde çırpınma isteğin bile yok.


Tebessüm ettiğin an kısılan gözlerin

Yerini gülsen de artık açılmayan irise bıraktı.

Başını yasladığın o göğüs artık yok.

Bugün mutlu uyandım diyecek kadar hiç uyumadın.

Binlerce harf olsa da alfaben beşten büyük değil.


Kalbinin ortasında duran yumru şeklini almış

Ah’ı düşün

düşün ki evin en güzel manzarasını 

ellerinle siyaha boyadın.

gitgide karamsar oldun.