Çatırdayan bir köz oldum

Sözünün dumanı hala özümü yaşatıyor

Ayaklarım yıllanmış bir sevda türküsü

Geceler bunca yalnızlık

Perdeler parça parça sesin

Ölüm ayrılığı getirmiyor çocuk.


Narlar kızardı yatağımızda

Merak etme, beyaz giymedim

Yastıklar şimdi sevdiğin gibi susuyor

Al mavi bir gök mezar taşlarında soluklanıyor

Ölüm diyorum, ayrılıkla bir yazılmıyor.


Dünyadan toprağa bir tanrı

İki sözümün birinde büyüyor

Adın diyorum,

Hayal diyorum,

İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi*

diyorum,

Ölüm başka nasıl çürür, bilmiyorum.



*Şükrü Erbaş