Sen bu şiiri hiçbir zaman okumayacaksın
Ben de seni böylesine çok özlemeyeceğim
Bu şehrin otogarı bizi bir daha kavuşturmayacak
Adını bile anmak istemeyeceğin bu yer bir daha görmeyecek bizi yan yana
Sokaklar böylesine ıssız, böylesine sessiz kalmayacak
Ve seni hiçbir kadın böyle güzel sevmeyecek
Amansız bir derdin götürdüğü en güzel şey olarak kalacaksın
Belki bir gün hiç tanışmamış gibi
Rastgele geçip gideceksin yanımdan
Bir zamanlar her şeyin olan sanki hiçbir şeyinmiş gibi
Öylece savrulacak yamacından
Ayrılığın rüzgarını işte o zaman hissedeceksin
Başka şehirler başka hayaller başka kadınlar uğrayacak hayatına
Ama sen hep kalacaksın.
Yine dostların koşacak imdadına
Tunalı'ya gideceksiniz belki bir akşam
Uzakları yakın bile edeceksiniz kim bilir
İki kadehin de belini kıracaksın
"Masada olmayana deyip" en çok da beni suçlayacaksın
Gece bitecek sen yine yarı pişman düşeceksin yollara
Adımların bile gelmek istemeyecek seninle
Yorgun bir adamı kim n' yapsın ki be
Sonra ikiniz de pes edeceksiniz
Ve sen bir köşede oturup son sigaranı yakacaksın
Arkasından da uzun uzun ağlayacaksın
Kaybetmek ne demek
Sen beni o zaman anlayacaksın...
