52
Karanlık yükseldi gökyüzünden Doğu’nun
Kayalarla toprak, ağlaştı çaresizce
Nosgometh yürüdü eski dünya üzerinde
Kafasında planlar ve kuşkularla söylendi:
53
“Kardeşimi paylaşamam bir tahta parçasıyla!
Ve şunlara bak! Konuşuyorlar iğrenç lisanlarıyla!
Sevgi ve arzu! Aşk ve tutku! Ahmaklığın bu kadarı!
Yemin olsun kardeşim, öğreteceğim sana anlamını!”
54
Nosgometh yürüdü uzun süre durmadan
Kafasında düşünceler ve planları tartarak
Ölümden ve zamandan azade yüzü asıktı
Tek başına yürürken öfkeyle dişlerini sıktı
55
Karanlık sanatlara merak salmıştı Nosgometh
Aklını çelmekteydi gizem ve bilinmezlik giderek
Uzun zaman geçirmişti gölgelerde gezinerek
En sonunda vakıf oldu kendiliğinden düşünerek
56
Döndü Batı’ya Nosgometh, kaldırdı ellerini havaya
O anda gökyüzünde tam üstündeki bulutlar
Bir girdaba dönüştü ve dönüp durdu sonsuza
Girdabın tam ortasında kızıl bir alev parladı
57
Dedi ki Nosgometh sonra “Ey Tuvum Ordellia!
Salgın olsun üstünde ve tüm senden olanlara!
Dilleri tutulsun ağaçların ve bir daha konuşmasın!
Senin bahtın en kötüsü olsun ey Tuvum Ordellia!”
58
Nosgometh’in sözleri, gökyüzünü dağladı
Ardından bir yağmur yağdı ki sanki bulutlar ağladı
Sanki denizler kabardı ve akarsular azdı
Nosgometh’in sözleri, yeri göğü dağladı
59
Kudretli bir büyüydü bu, karanlığın içinden
O ana dek görülmemişti böyle yağmur ve sel
Güneş bulutlarla kaplandı, dünyayı selamlarken
Gölge düştü bu diyara ilk kez gök ağlarken
60
Forbereth ve Tuvum, geziniyordu habersiz
Nosgometh’in güçlü büyüsü tesir etti ansızın
Tökezledi Tuvum sanki bir anda soldu ışığı
Forbereth endişeyle Güzel Tuvum’una baktı
61
“Neyin var sevgilim? Nedir bu solgun halin?
Ve bu yağmur da neyin nesi? Neden birden titredin?
Sanki gök kükrüyor ve coşuyor şu dalgalar
Güçlü bir musibet var sanki Doğu tarafında
62
Ve bak Güzeller Güzeli Ordellia, giderek soğuyorsun!
Neler oluyor sevdiceğim neden öyle bakıyorsun?
Bir karanlık çöktü buraya ve içim huzursuz mutsuzum
Kötü bir haber almış gibi kalbim hüzün doldu”
63
“Forbereth! Aşkım! Bir kem ulaştı bana!
Bilmiyorum nedir bu, gökyüzündeki tantana
Sanki toprak ağlıyor ve bu yağmura üzülüyor
Kendi soyumu duyuyorum, feryatları bana ulaşıyor
64
Oh Forbereth! Sevdiceğim! Giderek güçsüzleşiyorum!
Bu yağan yağmur değil! Bu dolup taşan su değil!
Bir zehir işliyor bana ve benden olan ağaçlara
Toprak titriyor ve yakarıyor, bu yağmur canını yakıyor!”
65
Lord Forberethna tuttu elinden Tuvum’un
Ve yardım etti oturmasına yüksekçe bir kayaya
Elleriyle yanaklarını okşarken Tuvum’un
Endişe ve elemle baktı karaya vuran dalgaya
66
Ağaç soyuna tesiri ölümcüldü bu zehrin
Gözleri önünde can çekişip feryat etti orman
Ve çiçekler yakararak alev aldı yavaşça
Dehşet ve keder sardı Forbereth’i işte o an
67
Sonra çevirdi bakışlarını Güzel Tuvum’a korkarak
Uzanmıştı sevgilisi boylu boyunca kayaya
Bakışları donuklaşmış ve ışığı sönüyordu gözlerinin
Teni soğuyor ve soluyordu her düşen damlayla
68
Forbereth telaşla Tuvum’a tutundu ve sardı
“Hayır sevgilim! Hayır! Bırakma beni!” dedi
Tuvum zayıfça gülümsedi ve ağladı çaresizce
“İçimdeki yaşam soluyor hissediyorum” dedi
69
“Ordellia! Sevgilim! Yalnız bırakma beni!
Nedir bu lanet? Neden zayıflıyor sen ve soyun?
Bu zehrin bir ilacı, bir çaresi yok mudur söyle
Lütfen Ordellia, Tuvum! Lütfen yalnız bırakma beni!”
70
Tuvum duymamıştı Forbereth’in sözlerini
O, bu dünyadan göçüp gitmişti çünkü çok ani
Gözlerindeki ışık sonsuza kadar sönerken
Dudaklarında yadigâr bir cılız gülümsemeydi
71
Feryat ederek yandı tüm ağaçlar kıvranırken
Tuvum’un ölümüyle güçten düştü ormanlar
Çimenler ve çiçekler ve tüm yeşillikler
Teker teker öldü birbiri ardına yağan yağmurla
72
Acıyla çığlık attı Forbereth, kollarında Tuvum’la
Gökyüzüne haykırdı bütün kederi ve matemiyle
“Ey kara bulutlar! Çekin ellerinizi topraktan!
Ey Güneş! Eskisi gibi ısıt her yeri ve Tuvum’u!
73
Bu zehir, bu kem büyü bütün topraktan çekilsin!
Bulutlar Güneş’in parlaklığıyla ezilsin!
Arındırsın denizler, bütün yerin ve göğün elemini!
Ey Güneş! Eskisi gibi ısıt her yeri ve Tuvum’u!”
74
Forbereth’in sözleriyle durdu ansızın yağmur
Bulutlar parçalandı gökyüzünde haykırarak
Deniz kabardı ve kalktı yerinden hiddetle
Engin sular kapladı her yeri, dindirdi yangını ve ateşi
75
Güneş parladı tekrar tepeden bu kez kederle
Selamladı Forbereth’i üzüntü ve elemle
Kucakladı çayırları ve ovayı ve dağları
Işığı ulaştı en derinlere ve diplere
76
Ancak artık çok geçti, ölmüştü tüm yeşil
Güzel Tuvum hala cansız ve ışıksızdı yazık ki
Forbereth umutsuzca baktı etrafına ve uzaklara
Ne bir ağaç ne bir çiçek karşılık verdi bakışına
77
Deniz gürüldeyerek temizledi toprakları ve suları
Zehir çekti elini nihayet ve aydınlıktı her taraf
Forbereth oturmuştu yanı başında Tuvum’un
Belki ansızın gözlerini açıp kalkar diye
78
Ama olmadı, açmadı gözlerini Tuvum yattı öylece
Forbereth bekleyip durdu zamansız çağlar boyu
Ve durmadan ağladı başında, güzel Tuvum’un
Tüm dünya sessizdi ve matemdeydi öylece
79
Lord Nosgometh, Zaman Lordu, gülümsedi ilk defa
Yaşadığı hazzı tarif etmek boş çaba
Öyle bir zevk almıştı ki yaptığından Nosgometh
Yaptığı ilk kötülüğün tadı kaldı damağında
80
Dedi ki “Ey ahmak kardeşim! Şimdi ne olacak ya?
Bir ölüyü diriltemezsin ve gücün yok canlandırmaya
Bir tahta parçasına bağlanıp sevdalandın öyle ya!
Şimdi yas tut ve boğul, kendi duygularında!”
81
Nosgometh tekrar oturdu karanlıktan tahtına
Duel Forna dedi dağa ve pek kıymetli diyarına
Şimdi sakin ve coşkulu ve huzurluydu hatta
Bir alev gibi yanan öfkesi sönmüştü adeta
82
Şimdi yalnız ve sessizdi matemli Lord Forbereth
Gözleri yaşlarla doluydu ve yatıyordu Ordellia
“Uyan canım, uyan sevdiceğim beni yalnız bırakma!”
Böyle dedi Zaman Lordu, kulağında “Tuel Forberethna!”
83
Zamansızlık boyunca, kaldı orada oturarak
Pek sevdiği Tuvum’unu diriltmeye çalışarak
Fakat Zaman Lordu dahi bulamadı ölümün ilacını
Beyhude bir çabayla denedi hep defalarca
84
Tüm yeşillik kuruyup, büzüşmüş ve ölmüştü
Şimdi sanki her güzel şey unutulmuş bir düştü
Kararmıştı toprak ve yanmıştı ağaçlar
Tüm bunlar olurken Lord Nosgometh gülmüştü
85
Forbereth’in gözyaşları dinip durmak bilmedi
Kuşlar sustu deniz sustu rüzgâr bile esmedi
Böylece geldi yeryüzüne Matem Mevsimi
Daha sonra insanlar kış koydu ismini
Haneke
2023-03-28T14:14:35+03:00Çok zevkli bir üslubunuz var. Kaleminize sağlık. 🙏