Ortalık da benden geçilmiyor.


Her tarafta aynı surat, bitap.

Ağzımda limoni bir tat.


Herkes yorgun ve yarını meçhul.


Bir tek inananlar mutlu.

Nice yarınlara umutlu.

Çünkü, sorumluluklarına sorumlu.


Ne yapmasını bilen,

Kendiyle çelişmeyen.


Her çeşitten insan dolu etraf.

Ve gözyaşları aynı fark etmeksizin bir taraf.

İnanan da inanmayan da hepsi etten kemikten bir zat.


Herkes aynı,

Yok ki kimsenin kimseden bir farkı.


Ortalık benden geçilmiyor resmen.

Var mı insanlığı çizebilen resmen?


Farklı insanlarla dolu her taraf.

Kimisi bertaraf ve kimisi daha yeni doğmuş saf.

Kimisi insanlara sarraf, kimisi altınlara.


Derman olur bazısı hastalara.

Gitmez misin hiç doktora?

İçimizden gelir aslında onlarda.


İnsandır insanı insan yapan.

Ve yine insandır insanı insana kırdıran.


Ortalık benden geçilmiyor gibi.

Ben kimim peki?