Oysa öyle çok sevmiştim ki seni

Öyle çok ki

Çekip gittiğin gece

Bir köşede durup

Senden bana kalan son şeyi,

gidişini izledim

Ve benden artakalan sessizliğe sarıldım

öyle ağırdı ki

Sanki biri gelip o anı bin parçaya bölmüş

Ve her bir parça için bir bıçak saplıyordu bedenime

Sonra

Sonra an denebilecek kadar bir zaman bile geçemeden

Bir özlem zerresi geldi oturdu içime

Ve büyüdü, büyüdü

Sonra özlemek oldum ben baştan uca

Ve özledim yalnız özledim seni

Elimden başka bir şey gelmezdi ki

Kanadı kırık bir kuşun uçmayı özlediği gibi özledim