Oysa öyle çok sevmiştim ki seni
Öyle çok ki
Çekip gittiğin gece
Bir köşede durup
Senden bana kalan son şeyi,
gidişini izledim
Ve benden artakalan sessizliğe sarıldım
öyle ağırdı ki
Sanki biri gelip o anı bin parçaya bölmüş
Ve her bir parça için bir bıçak saplıyordu bedenime
Sonra
Sonra an denebilecek kadar bir zaman bile geçemeden
Bir özlem zerresi geldi oturdu içime
Ve büyüdü, büyüdü
Sonra özlemek oldum ben baştan uca
Ve özledim yalnız özledim seni
Elimden başka bir şey gelmezdi ki
Kanadı kırık bir kuşun uçmayı özlediği gibi özledim