Öyle soğuk bir kış günüydü ki... Köyden bir hayli uzak olan tren istasyonuna sabahın kör karanlığında donarak yürümüştük. Artık evler görünmemeye başladığında, sisten de önümüzü göremez olmuştuk. Yaklaşık kırk dakika treni beklemiştik. Ve ufukta bir tren ışığı... Ya da umut ışığı mı demeliydim?
2 Şubat 2020, Manisa
Yayınlandı
Ceren Kuru
2020-11-27T21:04:53+03:00Reyhan, 🥰
Reyhan İzmirlioğlu🌹
2020-11-27T18:39:24+03:00Umut... Tek karede...
Ceren Kuru
2020-11-27T08:36:40+03:00Teşekkür ederim. Hissettirebildiysem ne mutlu bana.