l.

Oyalanıyoruz yaşamak mı bu

Oyuluyor içimiz her gün ötekilerden 

Oynamaya var mı gücümüz 

Tanısını koyamadığım sancılar giriyor içime 

İçinde hayat olan

Bir bilinmezlik türküsü tutturmuşum 

Başım sıkışınca bilmiyorum 

Mutluyken bilmiyorum 

Daralınca bilmiyorum, darılınca bilmiyorum 

Kim biliyor bütün bu olup biteni 

Asırlardır inzivaya çekilmiş ruhum 

İnziva ben miyim ? 

ll.

Bir oyun kurdum kendime 

Sıkılınca suyla konuşuyorum 

Su benden ne alsın, su bana ne getirsin 

Su diyorum, benden derinliğimi al Düşüncelerimde boğulmaktan yoruldum 

Su bana ne getirsin diye düşünürken tekrar boğuluyorum 

Kafamı çıkarıp derin bir nefes alıyorum 

Su diyorum, bana beni getir 

Asırlardır kayıplardayım 

lll.

Bir oyun kurdum kendime 

İçimde şehzadeler savaşıyor 

Umutlarım tahtın tepesinde 

Gerçekler, hayallerime kılıç çekiyor 

Neşem saray soytarısı 

Pişmanlıklarım, vicdanımı ipe asıyor 

Kırgınlıklarım, öfkemi zehirliyor 

Hayin pusular kuruyor kalbim aklıma 

Bu taht kimseye yar olmaz diyorum 

Dinlemiyorlar 

Tahtı bozup tahterevalli yapıyorum

Bir yerdeyim, bir gökte 

Keyfime bakıyorum 

lV.

Bir oyun kurdum kendime 

Adını "uzaktan sevmece" koydum 

Öyle tatlı senaryolar yazıyorum 

Düşlerimde neşeli çocuk parklarındayız 

O çizgiye basarsam yanarım 

O ipe takılırsam yanarım

O top bana değerse yanarım 

İstesen bir hamlede alır gidersin içimdeki renkli misketleri 

Pembe utancım, yeşil arkadaşlığım

Turuncu tutkum, mor merhametim 

Mavi, mavi sende gizli

Ben de isterdim sonsuza dek bir oyunu paylaşabilmek seninle 

Hiç büyümeyen çocuk neşesiyle 

Ama benim oyunum belli 

Yakalanırsam yanarım...