Bir özgürlük türküsü çalıyor sanki köşebaşından. Sokak köpeği hala geziyor. Kaldırımlar nemli. Dışarıda kömür kokusu. Havanın soğukluğu kemiklerime işliyor. Atkımla kulaklarımı kapatmaya çalışıyorum. Parmaklarımdaki donma hissini azaltacağını düşünerek ellerimi cebime sokuyorum, işe yarıyor. İçimde yeniden canlanan özgürlük çiçekleri dökülüyor gibi ayakkabılarıma. Her yanım mavi, sol yanım gök. Biraz denizler, biraz umut.
"Güneş topla benim için." diyor şarkı. Güneş toplamaya mı çıktım bilmem.
