Dönüp bakıyorum etrafıma. Ne çok değişmiş insanlar, burası kirli kalpli insanların dünyası olmuş. Ego savaşları başlamış, sevgi yok olmuş. Sevgi, saygı merhamet zayıflık, kin, nefret; güç olmuş. İsmini bilmediğim insanlar düşman olmuş. En çok da dostlarım geçmiş diğer tarafa... En çok korumaya çalıştıklarım savunmasız bırakmış beni. Ne çok kör olmuşum etrafımdaki her şeye.

Ben bu devrin insanından etimle, kemiğimle nefret etmişim.