Pakize'yi öldürdüler. Pakize yetmiyormuş gibi ölüsünü de öldürdüler. Yerde sahipsiz bir gölge kaldı karanlık, ve üstüne gazete örttüler, resimsiz. Dünyayı da böyle bir günde abarttı tanrı. Bir günde derken o kadar kısa sürmedi tabi. Çünkü çok acı vardı çünkü bu kadar acı bir güne sığmamalıydı.


Pakize'nin ölümünden sonra çok dehşet şeyler oldu. Annem doğdu mesela göğsüme bir hançer gibi saplandı. Çıkaramadım. Çünkü annemdi o; alelade biri olsaydı, Hamza'nın kalbiymişçesine söküp atardım ve bir nakışmışçasına işlerdim göğsüme. Sonra çelik yelek icat oldu kefene de gerek kalmadı. Sonra buruşuk pazartesiler ve sırnaşık teyzeler icat oldu. Hepsine de uydum hiç gocunmadım. 


Pakize öldükten sonra o kadar dehşetli şeyler oldu ki dünyaya bile yer kalmadı. Bir gece ansızın Mars'a yerleşiverdik başka dünya yokmuş gibi. Hakikaten de yoktu. Kara kara delikler hepsini yutuverdi bir günde. Bir günde dediysek hangi gün olduğu belirsiz. Kısaca diyelim ki Pakize'ninölümündensonrakiherhangibirgün. 


Pakize öldü ya, dehşetli şeylerin olası geldi sanki. Müfredat diye bir şey kalmadı mesela, bütün öğretmenleri çöpe döktüler. Her öğrenciye bedava silgi dağıttılar başka bir müfredat daha yazılmasın diye. Devlet dairelerine de Hitler'in posterleri asıldı. Neden mi? Çünkü Goebbels öyle istiyordu çünkü yapılacak bir sürü dehşetli şey vardı. Yani bir kötülük peydah oldu ki sormayın. Meddahları bile oyunun ortasında vurdular. Küllerini başka dehşetli şeyler için sakladılar.


Evet Pakize öldü, evet birçok dehşetli şey yaşandı ama hiç mi iyi bir şey olmadı? Vallaha da olmadı. Çünkü Pakize'yle birlikte bütün iyilikler de yok oldu. Keşke Pakize'den geriye bir parça et kalmış olsaydı.