Elimde elinin pamuksu dokusu
Gözlerinde yansıması dolunayın
Ve yağmurla yükselen o toprak kokusu
Aklımda hâlâ adı o sokağın
Samatya
Yanda tekleyen birkaç sokak lambası
Dansa kaldırırken gölgelerimizi
Öndeki şömineli evin masası
Süslemişti öksüz hayallerimizi
Hayat ya
Adımlarken sokağı tan vaktinde
Özenmiştik hani yavru kedilere
Güneş daha doğmadan tam vaktinde
Haykırmıştım ismini caddelere
Papatya
