İki çift satırdan mütevellit

Tutmaz ellerin,

Ve tutamaz koskoca bedeni

Kayadan sağlam da olsa dizlerin...


İklimler geçer,

Onlar da yorulur, belki de çeker gider.

Yollar uzar iki pencere arası

Görünmez vuslat

Ebedi bir çile.


Bak pencereden,

Yarılamış çoktan

İri cüsseli mesafeyi

Ardından yüce bir kambur kalır

Puslu ve meşakkatli

Ve biraz da çorak engebenin.


Bak pencereden

Bulutlar öksüz kalmışcasına ağlıyor

Bir kış sabahında,

Sisli havayı bastırmaya çalışıyor


Özlem çekersin, buğulu camlar ardından

Seneler geçer, her daim, kavuşma ümidiyle...