fark etmeden

dumanlara parçalatırlar onu

daraldıkça zaman

çünkü o engin

ferah ovalar ister

taze nefesler derdi oradan

bana yeni düşler kes

hayır yasak değildi

geçerdi bütün iletkenlerden

gök ovalarda dalgalanırdı

ses!

karanlık kuyuları reva gördüler

bilinsin diye haykırmak boşadır

boşadır bunca nefes tüketmek

bu çapsız dünyanın dönüş hızı hiç değişmeyecek  

radyolar bütün frekansları doldurdu

boşluk yok görünürde

şehir, sokak, karanlıkta bile  

maddeden başkası yok

hışırtılar öğütüyor arta kalanları

ne söz ne eylem inkâr edebilir

tükettik ve tükendik

işte istediğiniz sonunda oldu

alnında açıklık

saçında ak bulsak

görsek pastel kırmızı

evrenin tırnaklarında

âşktan, umuttan bir şeyler kaldı mı?

hologram ruhlardan

geçer mi yıkılmış anlamlar

bir sanrıdan diğerine koşar

yapay gülüşler

kahkahasını duysanız ölürsünüz

pes!