Şu zaman çıkmazında alıp beni bir altmış yaşa

bağlıyorsunuz.

Erdem Beyazıt .

...

Yine çorak birgün 

Yaz çiçekleri açmış olabilir mor renk yayılmış 

Olabilir 

Yine çorak birgün benim için 

Bugün 

İşaret veriyor uzaktan kara coşkular 

Ruhum ve bedenim titreşiyor 

Her yerde arabalar var her yerde motorlar 

Bir girdabın sürüklediğiyim diyorum 

Diyorum ki 

Yine çorak birgün bugün 

Yaz çiçekleri açmış olsa da. 

. 

Şair ne güzel demişti 

Hatırlıyorum 

geçici zevkleri anlattığını mısralarında 

Geçici dudakların çürüyen anlık zevklerini 

Bir güvercin görsem hemen yok oluyor tekerlek seslerinden ya da bir kedi 

Her yerden yüksek yapılar saldırıyor bana

Asalak merdivenlerden düşüyorum

Evet fütürist değilim geçmişte yaşıyorum

Her şey tumturaklı ilerliyor

ben de ben de tumturaklı ilerliyorum

Kuruyor yazgım kuruyor yeşertemiyorum 

Bir ses yükseltsem belki açlıktan ölürüm 

Bilemiyorum 

Belki bir ses yükseltsem kesin ölürüm 

Yine çorak birgün bugün 

Yaz çiçekleri açıyor. 

. 

İçinde sıkıştığım kabın içinde yaşamaktan 

Öleceğim 

İçinde sıkıştığım kabı kıramamaktan 

Ah dar ve yapışkan sokaklar ve caddeler değil söylediğim karanlık ve rutubetli odalar değil 

Her yerinden mutluluk ve yaz çiçekleri fışkıran bir dünya! 

Vahşi oldukça kibirli oldukça kendini daha iyi anlattıkça seni sivrilten bir dünya 

Sonrası mutluluk ve yaz çiçekleri hep 

Sonrası plastikten bir dünya 

Yalan.