Pollyanna da özünde iyi biriydi ama bir kusuru vardı, iyiye odaklanabildiği kadar gerçekleri fark edemiyordu.
Gözlerini yeteri kadar sıkı kapatarak dünyanın sadece iyiliklerle dolu bir yer olduğunu görebiliyordu, halbuki dünya iyiyi de kötüyü de ayrım yapmadan kucaklıyordu. Buradaki her şey zıddıyla vardı.
Hayatın kutupları gibi hepimizin de kendi içimizde yer alan kutupları vardır, onlar bizi biz yapar, sevgi ve sabırla dengeleyebilirsek eğer.
Kutupları kucaklamadan bütünü yaşayamayız. Kendi içimizdeki iyi ve kötü, tam ve eksik, doğru ve hatalı yönleri görmek, yok saymadan kabul etmek ve elimizden geldiği kadar güzelleştirmek dileğiyle...
Sevgiler...
Daha mutlu ve umutlu yaşamak mümkün, bakış açımızı doğru ayarlayabilirsek eğer.
Talha tür
2021-10-28T17:56:04+03:00Harika yazmışsınız ama ne yazık ki çağımız insanında daha doğrusu insanlık tarihinde iyinin ve kötünün farkındalığında olup iyi tarafı seçen insanlar her zaman azınlık olmuştur. Hiç bir zaman somut acılar dinmeyecek ta ki insanlık kendini yiyip bitirene dek.
Kenan Birkan
2021-10-28T16:12:08+03:00Yaşamda mutsuz olsak dahi mutlu olacak yolları bulmamız gerekiyor, yaşam başka türlü mümkün olmazdı. Polyanna olmak iyi değil ama mutluluk bulmalıyız bence de kendimize. Elinize sağlık :)