Aylardır hapishanede gibiydim. Portatif bir hapishane. Benimle birlikte her yere geliyordu. Hiç kimsenin görmediği sadece benim hissettiğim demir parmaklıklar... Bu yüzden deli mi sayılıyorum?


Bana bipolar dediler on üç yıl önce. Aldım kabul ettim. İlaçları, doktorları böyle yaşamayı kabul ettim. Tedavilere olumlu yanıt verdim hep. Her zaman bu son dedim, zaman geçti sular duruldu derken yeniden depresyona girdim. Evet ilaçlarımı düzenli kullandığım halde. Sonra üç ay ya da altı ay hapis. Bir süre sonra normale dönüyordum kendiliğimden. Evet ilaçlarımı düzenli kullandım her zaman. Ama iyileşmek kalıcı değil benim için.


Size biraz hapishanemden bahsedeyim; önceden sis bulutu gibi hissederdim onu. Önümü arkamı göremediğim bir yoğunluk evet depresyonum. Adım atmaya korkuyor insan haliyle. Her sabah geçmiş mi gitmiş mi diye kontrol edersin. Oradan sana çirkin çirkin gülümser. Arsız bir misafir gibi sırıtır. Ona aldırmamaya çalışırsın. Zira hayat devam ediyordur. Günlük işlerini yapmak bile içinden gelmezken bir de insanlara bu durumu anlatmaya çalışırsın. Senden başka hiç kimse, önündeki bulutu veya demir parmaklıkları görmezken bu oldukça zor olur tabii. Daha şimdiden sıkıldınız, anlayabiliyorum ben de çok sıkıldım.


Hayır kumandası filan da yok ki bunun. Kontrol edemiyorum.


Diğer uca gidelim. Hastalığın diğer adı iki uçlu duygu durum bozukluğu bu arada. Diğer ucun adı mani, hastalığın eski adı da manik depresyon. Ne kadar dibe battıysan, o kadar havaya yükseliyorsun. Tamam evet başta muhteşem, insanın yaratıcılığı artıyor, daha hızlı düşünüyor daha hızlı konuşuyorsun daha az uyuyor daha enerjik hissediyorsun. Belli bir süre sonra, lafın gelişi belli diyorum yoksa hiç belli olmayan bir süre sonra, öfkeli ruh hali insanı esir alıyor ve hoşgeldin manik atak. O noktada insan anormal sayılacak davranışlar sergilediği için doğru doktora götürüyorlar sizi. Bol bol ilaçlar, uykular. Güle güle manik dönem. Yine gel, her şeye rağmen güzeldin.


İşte böyle bir hastalığım var benim. Sevgi nefret ilişkisi var aramızda. Şu an hangi dönemdesin diye soruyorlar bazen. Nanik dönemdeyim demek istiyorum onlara, diyemiyorum tabii. İyiyim diyorum sadece iyiyim.