gözlerimi kapatıyorum Prag soğuğuna

Verdi çalıyor uzaklarda bir yerde

kilisenin çan sesiyle beraber

Carl Köprüsü'nde öpüşen turistlerin

arzusu karışıyor Vltava Nehri'ne

benimse ellerim ceplerimde

gecenin hüznünü çekiyorum tek başıma

intihar edecek kadar sarhoşum

yaşamayı seçecek kadar aptal

ne yapacağımı bilmeyecek kadar

cahil ve bilinçsiz

seni özlüyorum durmadan