düşünmek istemiyorum

ayaklarımı denize doğru uzatmak

ve taş atmak

kafamdaki hayaletlerden

uzaklaşamıyorum

mutluluğumda arkamda gölgeler var

su içip içimi ferahlatamadım

kimseyi incitmek istemiyorum

onlara gül ve papatya

pembe mürekkeple başlayıp

kanla devam eden yazılar

yetmedi kalemler hayatıma

kitap ayracı koyup

dinlenmekti tek isteğim

ilaçlardan uzak bir hayat

tarçınlı kahve

zayıflamak için

ruhumdan parçalar verdim

ruhumdan eksildim

bedenim çökerken

sağlığımla kumar oynadım

hayatla partner olmayı denedim

dans ettik tipiye karşı

elimi bıraktı zoru görünce

bakakaldım yalnız başıma

efsunlanmıştım sanki

yanlış yaptığımdan emindim

lakin yaptığım bir şey yoktu

canhıraştır yaşamak

canımdan can

kanımdan kan gitti

deniyorum

kaybetsem bile

bile bile lades

duvar boyaları kalkık

parkeler çizilmiş

yok olmuş bildiğim ömür

kimseye acımı anlatamam

bildiğim iki dil yetmez

öğrenmem gereken daha çok şey var