Sağır olan sağ kulağımda bile duyuyorum bu iğrenç sesi
Hava durmadan daha da kızarıyor
Ses giderek daha da inceliyor
Havanın ince soğuğu yüzünden yanıyor tenim
Aklım daha fazla kaldıramıyor
Ayaklarım koşturmaktan çığlık atıyor
Neden kaçtığını hatırlamıyor beynim
Ölümden kaçıyor belki
Belki hayattan
Belki iblisten
Belki insandan
Belki cinnetten
Belki tanrıdan
Ama kaçtığı yerde hiçbir şey yok ki
Karanlık safi
Yalnızlık safi
Tanrının lanetlediği
Tanrının istemediği
Devam ediyoruz kaçmaya
Ben ve ben
Purson ve ayısı gülümsüyor bana
Karanlığın içinden
Bir çıkış yolu göster Purson
Belki ölüme kucak açmalıyım
Belki tabutlara sarılmalıyım
Bir çıkış yolu göster Purson
