Sen üzülme diye
Vazgeçtim
Şafağa gülümsemekten
Gece dediğin korkunç bir siyah mıdır sadece
Acımasız bir döngü
Kahredici bir tutsaklık
Utangaç bir temas
Rezil bir iç geçiriş
Daha bir benziyorum sana geceleri
Bana benziyorsun sen de gittikçe
Çiçeğini suluyor ayın altında Gülistan Hanım
Gülistana dönüyorum ışıklar kararınca
Gülistan târ u mar
Gülistan gibiyiz ikimiz de
Her yanımız kan revan
Gece desen kapkara
Bir ishak kuşu utanır koskoca karanlıkta
Sesi mahcup
Bir biz hasretle sarılmışız
Üstümüzde üç beş yıldız
Aynıyız
Mor, kokusuz, yapraksız
Gülistanın aynasıyız
Târ u mar
Ben bu şiiri kendime yazdım
Yazdığımda karlı bir dağ ayazıydım
Ne yalancı bahar rüzgarları okşadı saçımı, bileyazdım
Eksik bir notaydım
Kırık bir beyazdım
Serpildim
Büyüdüm
Dertlendim
Dermanı öteyazdım
Ben bu şiiri kendime yazdım
Ağladım
Aynalar kırdım
Meylere tavlandım
Küfreyazdım
Bilemedim bir türlü
Seni nasıl yazaydım
