Gözlerini boyama derdim,
Her sabah bana koşuşunda.
Diyar diyar gezip,
Dizin de uyuyuşumda.
Ankara ayazında,
Camların buz tutuşunda.
Ellerini ceplerime sokuşunda.
Onca yükü omuzlarken,
Biz de mi kaldık,
Hayat yokuşunda.
Boşa değil ah çektiğimde gözlerimin nemlenişi,
Boşa değil her akşam çayımın tütünle demlenişi.
Belki, belki bize de sıra gelir,
Bir elimizde kahve fincanı,
Bir elimizde bulmaca.
Sen kaybedersin aklının derinliklerinde sevdamızı.
Ama ben,
Bıkmadan, usanmadan, yılmadan bul derim usulca.
Bul derim usulca.
Raşit Yılmaz/Usulca
Yayınlandı