Bazı geceler tüm yorgunluğumla sarıyor beni.
Sanki her yer aydınlıkmışçasına...
Bir yorgan oluyor üstüme, bazense bir martının kanadı.
Üşüyor ruhum, bedenim soğuk
Bahar gelirken daha kışı atlatamadım.
Ruhumun dinginliğiyle şehrin gürültüsü kavga ediyor önümde.
Adeta aşk gibi...
Beden güçlü, yüzdeki gülümseme sahte
Ruh yorgun ve savunmasız.
Yaza çıkamayan bir yaprak gibi, önünü göremeyen insan gibi...
