merhaba benim adım rüknettin
tanışıyor olmalıyız.
açmış olmalıyım size kalbimi
açmadıysam şayet açabilir miyim?
küheylan gibi besledim kalbimdeki tosbağayı
arpa verdim kesme şekerler
kırlardan kesitler, maratonlar izlettim koşamadık hiç.
çöle fidanlar diktim birazcık suyumu da verdim
yağmur yağsın diye ne dualar ettim ben kumlara gömüp suretimi.
umudumu kestim tanrıdan insandan dünyadan.
bıktım kardan taavdan irsali misali inniden sünni'den
silüetlerden hislerden kirlerden
insan görünümlü hurilerden
kirli çamaşırlı sabun semtlerinden pirayeden hüviyetten
yoldan gitmekten kalmaktan
araftan aşktan kaştan ayıptan
bıktım kitaptan okumaktan yazmaktan susmaktan
edebiyattan sanattan
umudumu kestim mor külhaniden polyanna'dan moira'dan
görmekten düşünmekten var olmaktan
hayret etmiş olmalısınız
ben rüknettin
aynalarla davalı ha aynanın karşısında ha içinde
atlı vezirli muharebenin tek şehidi
ne yani siz hiç yenilmediniz mi
ben hep yenildim
kümelere bölündüm
ha koyun ha kanguruya
avangart gladyatörlere de yenildim
usandım ihtimalden istifadan gayeden gururdan
solomon'dan basra'dan çavuştan rötuştan yalnız kim yorulur insan olmaktan
maalesef böyle hissediyor
yarından ödü kopan rüknettin...
Kenan Birkan
2022-06-10T11:30:23+03:00Üslubunuzu çok beğendim. Güzel bir şiir bu. 👌🏽👌🏽